Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Εμμονή

Κόβω και ξυπνώ και αναρωτιέμαι τι έμεινε;
Μία παρένθεση.
Απο την πλάτη της Αφροδίτης αυτή τη φορά ο Θεός δημιούργησε τον Αγαμέμνονα. 
Θυμάται κανείς αυτό το θνητό;
Επέμενε και η επιμονή του τον θανάτωσε. 
Η επιμονή ενίοτε χτίζεται απο αναμνήσεις και πόθους, πολλές φορές κρυφούς, άλλες τόσο φανερούς που σκοτώνουν με τη σειρά τους Ιφιγένειες και Κλυταιμνήστρες.
Πολύ αίμα και πάλι. 
Αναρωτήθηκε κάποτε ο Αγαμέμνων, τί θα συνέβαινε αν στις φλέβες του κυλούσε χρυσός. 
Θα αγόραζε κανείς απ το αίμα του; 
Η επιμονή του σ’ αυτή την περίπτωση θα χτιζόταν επίσης απο πόθους;
Κι αν όχι; 
Μήπως απο μίσος για αίμα;
Κοντά δώδεκα δισεκατομμύρια λίτρα χρυσού στις φλέβες των ανθρώπων.
Ζούμε την ανέχεια και αναρωτιόμαστε επίμονα για  την αυριανή σελήνη. 
‘Αγαν μέμνων θα γεννιέται κάθε μέρα κι απο ένας. 
Και ο Θεός θα εμμένει να κόβει πλάτες.  


ΠΓ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου